A Xabelón, que marchóu pa
Uviéu nel coche llinia pa visitar a un pariente, se−y
asentóu a la vera la muyer más flera de la parroquia. Foi'l casu que nel intre−y entrugóu por si enantes tuviera
cebando los gochos na cubil. Xabelón, que ta mui preparáu, decatárase aína de
la mala zuna de la pregunta ya pidiera nun comerciu de la capital el torga
golores más fuerte que tuvieran. La verdá ye que foi un aciertu yá qu'agora, qu’esparde’l
Zotal puru pelos sobacos, nin se−y
arima la más meticona nin nenguna outra.
No hay comentarios:
Publicar un comentario