Nun toi viendo la tele

Non, nun toi viendo la tele,

trespandara al añu nuevu,

escuitando Radio Sele,

yá bien fartucu de cebu.

Tan españando petardos,

los nenos pela caleya,

de magar qu’ente los bardos,

toi alcordándome d’ella.

Acabante de llegar

ya fendióme la morrina,

nun me fino d’asitiar

tan llonxe de la Tierrina.

Nel intre que garre’l sueñu,

tornaré a ella outra vegada,

voi desengurriar el ceñu,

en xubiendo a una collada.

Anque de día en Madrid,

de la que me duermo a fondu,

paso la nueite, feliz,

per Xarceléi o Parrondu.

                        

Efeutos secundarios

     El xueves pasáu atopé a Tolinu aspirando del tubu l’aire na gasolinera de Soutu la Barca; asina que-y arreprendí: “Home nun faigas eso, que tien que ser mui malo pa los gases”. Entós Tolinu me retrucóu que contaba con que tendría dalgún efeutu secundariu, pero que'l mélicu-y espetara qu’andaba con muita depresión ya que tenía qu’alitar aína.

Güei'l mio bon amigu Nel apurrióme esti billete, a lu que-y retruqué:

Yá imprimí’l billete, munches gracies, voi ver si soi quien a pasalu mañana na churrería...

Un candial abrazu pa toos,

Pin

El gatu de Ponferrada

Ello yera una vegada,

un vecín que troxo un gatu,

un gatu de Ponferrada,

que-y mexóu nel garabatu.

¡Mira que sos gochu y fatu!,

pegando-y una patada,

el vecín espetóu al gatu,

que tornóu pa Ponferrada,

yá que mancara al mixín,

al probe, la costalada,

según te cuntara, Pin,

con esta Pimpirulada.

Nel Partíu Sierra

Qué llonxe ta a!!á acu!!ó,

seique ta mui bien al norte,

per onde’l vecín coló,

ensin pagar nengún porte.

Pel camín que va a la braña,

pela vera'l ríu Xunqueras,

onde la nublina españa

ya abellugan sacaveras.

Per onde esbarian nel xelu,

los tarucos las madreñas,

per au cayera’l mio güelu,

esguilando pelas peñas.

Onde s’esfrez col iviernu

y afalaga en primavera,

onde’l silenciu ye eternu,

ya esnálase na túa vera.

Eiquí llueven las estrellas,

cuando la nuoite ta rala,

de la que trancan las pellas,

ya ta folgando la pala.

A lo cimero’l cumal,

voi glayar la mio tristura,

seya pa bien o pa mal

ya escaecer la gafura.

Asina nel paraísu,

voi refugar toa guerra,

anque nun me faigan visu,

llantáu nel Partíu Sierra.